Hefst þá lesturinn

Það þarf ekki gríðarlega greindan einstakling til að sjá að þetta pakk sem heldur úti bloggsíðum á Íslandi er ekkert "créme de la créme" Íslendinga. Flestar síðurnar eru ótrúlega innantómt blaður.
Höfundarnir skiptast nokkuð í tvo hópa, þá sem eru illa haldnir af minnimáttarkennd og nota netið til þess að reyna að nudda einhverju smálífi í algjörlega steindautt sjálf. Hinsvegar eru það þeir sem eru að farast úr mikilmennskubrjálæði. Þeir halda, nei þeir vita, að skoðanir þeirra á mönnum og málefnum eru svo merkilegar að þeim verður að koma á framfæri. Þessi hópur skilur ekki hvernig á því stendur að bókaútgefendur eru ekki búnir að hafa samband við þá fyrir löngu til að gefa snilldina út á pappír.

Þeir geta þó huggað sig við að bókaútgefendur eru aular sem ekkert vit hafa á sannri ritlist og hafa fyrir löngu gefið upp allt samband við listagyðjuna en eiga í þess stað í undarlegu og afar afbrigðilegu kynferðislegu sambandi við gullkálfinn..